Policja umieściła obie ulice na liście „miejsc niebezpiecznych” ze względu na szczególnie wysoki poziom przestępczości. Policja może teraz zrobić tam więcej niż gdziekolwiek indziej.
Przejście graniczne Żytawa-Sieniawka, fot. archiwum bogatynia.info.pl
W Żytawie policja oficjalnie sklasyfikowała ostatnio „miejsca niebezpieczne”. Taka była odpowiedź rządu stanowego na „drobne pytanie” posłanki Kerstin Köditz. W związku z tym od grudnia 2023 r. w ten sposób klasyfikowane są Chopinstrasse i Friedensstrasse. Gazeta Saksońska chciała wiedzieć: Co czyni te miejsca tak szczególnie niebezpiecznymi, co to konkretnie oznacza i jakie ma to konsekwencje? Co charakteryzuje "niebezpieczne miejsce"?
Termin "niebezpieczne" lub "niegodne" miejsce jest zdefiniowany w artykule 15 saksońskiej ustawy o służbach wykonawczych policji (SächsPVDG). Stanowi on: "Policja może ustalić tożsamość osoby (…), jeżeli przebywa ona w miejscu, z którego na podstawie faktów można założyć, że ludzie regularnie planują, przygotowują lub popełniają przestępstwa, naruszają nakazy pobytu lub zakazy przebywania kontaktu lub ukrywają się tam przestępcy; dotyczy to także miejsc, w których ludzie uprawiają prostytucję i są narażeni na ryzyko skierowanego przeciwko nim przestępstwa (…)."
Co dokładnie sprawia, że te dwie ulice są "Miejscami Niebezpiecznymi"? Czy było tam znacznie więcej przestępstw? Jakie są konkretne konsekwencje tej klasyfikacji?
"Policja ma prawo ustalać tożsamość osób znajdujących się w takich miejscach, niezależnie od podejrzeń i podejmować w tym celu wszelkie niezbędne środki" – dodała policja. Jednak ze względu na bliskość granicy państwowej policja może to zwykle robić na terenie komendy policji w Görlitz, poza tymi miejscami. Zgodnie z prawem policja może ustalać tożsamość osób do głębokości 30 kilometrów wzdłuż granicy państwa – a w całym powiecie szacuje się, że nie ma miejsca oddalonego więcej niż 30 kilometrów od jednej lub nawet obu granic państwowych.
- Funkcjonariusze mogą jednak dodatkowo przeszukiwać osoby w "miejscach niebezpiecznych" pod kątem niebezpiecznych lub zabronionych przedmiotów, niezależnie od podejrzeń – podała policja. W przeciwnym razie na obszarze przygranicznym można przeszukiwać wyłącznie rzeczy (np. pojazdy). Efektem klasyfikacji jest obecnie wzmożona aktywność patroli na obu ulicach. "Oczywiście takie punkty kontaktowe będą również w coraz większym stopniu włączane w działalność patrolową i odpowiednio wykorzystywane będą wszelkie prawne możliwości kontroli" – wyjaśnia policja i: "Ponadto ustawiono tu dwie kamery Peris (Peris oznacza: system identyfikacji osobistej, red.). Działają one tutaj zapobiegawczo, aby zapobiegać przestępstwom w miejscach, w których występuje przestępczość. Kto decyduje, czym jest „miejsce niebezpieczne”?
"Ta ocena jest dokonywana na podstawie aktualnych faktów w dziedzinie przestępczości i opiera się na wymogach SächsPVDG” – twierdzi policja. Odpowiedzialność za to ponosi policja. Niektóre wydziały policji odnotowałyby te „miejsca o złej reputacji” na swoim obszarze na piśmie, ale nie jest to konieczne. Każdy funkcjonariusz policji może nawet o tym zadecydować indywidualnie: „Każdy policjant ma prawo samodzielnie ocenić, które miejsce należy uznać za „niegodne”, o ile odniesie się do aktualnej i możliwej do sprawdzenia sytuacji faktycznej/rozwoju przestępstwa” – wyjaśnia policja. Celem tej elastycznej regulacji jest możliwość natychmiastowego reagowania na bieżące zjawiska w tym obszarze, bez konieczności oczekiwania na dostosowania przepisów.
Co na ten temat mówi miasto Żytawa?
Miasto Żytawa nie ma wpływu na policyjną klasyfikację – ale chce się z nią uporać. Rzecznik miasta Kai Grebasch odpowiedział na prośbę Gazety Saksońskiej: "Administracja miasta omówi tę kwestię na posiedzeniu Miejskiej Rady Prewencji. Tam zostanie rozważone, czy możliwe i rozsądne są dalsze działania ze strony władz miejskich, które wspierają pracę policji i dla bezpieczeństwa w naszym mieście, a zwłaszcza na Chopinstrasse i Friedensstrasse.” Dla porównania: na całych Łużycach Górnych są tylko trzy takie miejsca. Dwa w Zittau i jeden w Görlitz.
Źródło: Gazeta Saksońska/Sächsische.de
