Tytuł Mistrza Ortografii 2016 r. i Złoty Kałamarz otrzymał Krzysztof Bieńkowski.
Zdjęcie przykładowe, fot. bip
"Muzyczne mrzonki pseudoartysty" - taki tytuł nosiło zeszłoroczne, bogatyńskie dyktando. Bogatyńskim Mistrzem Ortografii został wówczas Remigiusz Miaskiewicz, tegoroczny wicemistrz. W tym roku 20 uczestników zmierzyło się - i to w dosłownym ego słowa znaczeniu - w sienkiewiczowskim turnieju rycerskim. "Bohaterowie Sienkiewicza na turnieju rycerskim", taki był tytuł VIII Bogatyńskiego Dyktanda dla Dorosłych. Konkursu zorganizowano 26 listopada w 2016 r. w Publicznym Gimnazjum nr 1.
- Tekst obfitował w wyrazy charakteryzujące bohaterów utworów Henryka Sienkiewicza. Wzbudzały emocje takie wyrazy jak : kropierz, rozżarzona żagiew, przyłbice, nałokietnice, napierśniki i napleczniki, nabiodrki, nakolenniki, nagolenniki. Tekst dyktanda przygotowała Wanda Trojanowska. Nad poprawnym przebiegiem konkursu czuwała komisja w składzie: Marta Brożyna, Anna Brożek, Maryla Ganczarska, Grażyna Kołodziejczuk, Monika Kuczaj, Dorota Stachyra, Jadwiga Wagner, Ewa Tęcza, przewodnicząca Marta Pędrak - informuje na swojej stronie internetowej Klub Nauczycielski Izis (klubizis.cba.pl).
Tytuł Mistrza Ortografii 2016 r. i Złoty Kałamarz otrzymał Krzysztof Bieńkowski, I Wicemistrzem i Srebrny Kałamarz otrzymał Remigiusz Miaskiewicz, a II Wicemistrzem i Brązowy Kałamarz otrzymała Klaudia Wąsicka. Ponadto komisja konkursowa wyróżniła 7 osób. W gronie wyróżnionych: Konstanty Ślązak, Artur Sawicki, Anna Kazimierska, Agata Biernacka, Anita Szakiel–Sosnowska, Małgorzata Sawicka, Jan Miaskiewicz.
Jak informują organizatorzy zwycięzcy i wyróżnieni otrzymali nagrody książkowe – dzieła Sienkiewicza. Również wśród pozostałych uczestników zostały rozlosowane nagrody. Wszyscy uczestnicy otrzymali okolicznościowe dyplomy. Organizatorzy pogratulowali nie tylko zwycięzcom konkursu, ale wszystkim uczestnikom tej wspaniałej intelektualnej zabawy. Imprezę uświetniły występy młodzieży z Publicznego Gimnazjum nr 1 pod kierunkiem p. Sylwii Sułkowskiej i zespołu wokalnego Klubu Nauczycielskiego „Izis” pod kierunkiem Marii Buczkowskiej.
Zdjęcia z konkursu można obejrzeć na stronie internetowej: klubizis.cba.pl.
Tekst dyktanda 2016 r.
Bohaterowie Sienkiewicza na turnieju rycerskim
Świt rozświetlił mury i krużganki purpurowym blaskiem. Na strzelistej wieży kilkakrotnie uderzył olbrzymi, spiżowy dzwon. Zadudniły po ulicach okute kółka kupieckich wozów, krytych skórzanymi, ciemnobrązowymi budami. Żelaznych wrót pilnowała para potężnych halabardników. Na dziedzińcu panował nieopisany harmider. Chyże przekupki i przebiegli rzemieślnicy zachwalali swój towar. Dwórki gotowe były warzyć wieczerzę, a żonglerzy umilać czas przechodniom. Przyjrzyjmy się pokrótce naszym sienkiewiczowskim bohaterom, którzy rześko zmierzali na turniej rycerski. Cóż to za przeżycie zobaczyć takich rycerzy w pełnej zbroi, składającej się z przyłbic, nałokietnic, napierśnika i naplecznika, rękawic, nabiodrków, nakolanników, nagolenników i trzewików. Na czele tego pochodu szedł rycerz niezwyciężony Jan Onufry Zagłoba, herbu Wczele. Znany z humoru i rubasznych porzekadeł oraz ze swoich skłonności do megalomanii i konfabulowania przejawiał również skłonność do trunków, fanfaronady i tchórzostwa. Tuż za nim kroczył Jan Skrzetuski, szlachcic herbu Jastrzębie, bohater spod Zbaraża, namiestnik chorągwi husarskiej księcia Jeremiego Wiśniowieckiego. Nigdy nie zhańbił rycerskiego honoru szlachcica. Dzielnie walczył z grabieżcami i łupieżcami ojczyzny. Za nimi podążał Andrzej Kmicic , hardy rycerz, człowiek niezwykle porywczy, butny i awanturniczy ,który naraził się na utratę czci, przystając do zdradzieckiego hetmana Janusza Radziwiłła. Swoimi uczynkami zrehabilitował się i zmazał fałszywe piętno. Nie mogło na tym turnieju zabraknąć, pierwszej szabli Rzeczpospolitej, Jerzego Michała Wołodyjowskiego. Ten doskonały szermierz, uwielbiany przez żołnierzy dowódca, walczył z Kozakami w Zbarażu, gromił zapamiętale czambuły tatarskie i tureckie. Na wierzchowcu okrytym kropierzem pojawił się Longinus Podbipięta, herbu Zerwikaptur, z Myszykiszek. Krzepko dzierżył w ręce rozżarzoną żagiew pochodni. Jego zszarzała i pobrużdżona twarz zdradzała znużenie. Rycerze stanęli naprzeciw siebie gotowi do walki. Jakież było ich zdumienie, gdy Zawisza Czarny ogłosił warunki konkursu. Zwycięży ten, kto pokona przeciwnika rubaszną krotochwilą. Jak myślicie, kto został zwycięzcą?
Na podstawie: klubizis.cba.pl