W dniu 23 marca sekcja BOG-TUR wybrała się ponownie do Zittau, aby z naszym przewodnikiem Stasiem Jaroszem zwiedzić kolejne tutejsze zabytki.
fot. Janusz Baranowski
Pierwszym z nich był Kościół św. Krzyża, majestatyczny późno gotycki z gwieździstym sklepienie wspartym na jednym filarze,wzniesiony został około 1400 r., i do dziś zachował niezmieniony wygląd. Od 1999r. znajduje się tu muzeum ze stałą wystawą „Wielkopostnego żytawskiego płótna postnego” z 1472 r. Było ono używane ponad 200 w okresie postu, do zakrycia ołtarza w Kościele św. Jana w Zittau. Jest to jedyna taka na świecie duża zasłona o wymiarach 8,20 m x 6,80 m. Ta tekstylna Biblia zawiera 90 obrazów Starego i Nowego testamentu . Zabezpieczona jest największą na świecie witryną (księga rekordów Guinnessa). Zrobiła na nas ogromne wrażenie.
Następnym zabytkiem, który zwiedziliśmy był Kościół Najświętszej Marii Panny wybudowany przez żytawskiego architekta miejskiego Herrmana Knotche-Seeke w latach 1883-1890 w stylu neogotyckim. Posiada on najwyższą w mieście wieżę – 71 m. Godne uwagi są też witraże w oknach, które powstały w warsztacie malowideł na szkle, który znajdował się tu w Żytawie.
Odwiedziliśmy też Muzeum Miniatur prowadzone przez ojca i syna, oni też robią wystawione tu modele. Pierwszą wykonaną przez nich miniaturą była św. Wang w Karpaczu. Modele te robione są z drzewa, papieru oraz kamienia i łączone klejem. Znajdują się tu np. Zamek Kemniz w skali 1:50, Kościół w Krzewinie, Klasztor Mariental itp. Panowie współpracują też m.in. z Muzeum Miniatur w Kowarach.
Spacerując uliczkami Starego Miasta dotarliśmy na dworzec kolejowy, który z Żytawską Kolejką Wąskotorową są cennymi zabytkami. Budynek dworca wybudowano w 1859 r. w stylu okrągłych łuków z elementami neogotyckimi i jest jednym z pierwszych obiektów w tym stylu.
Tutaj zakończyliśmy zwiedzanie planując wrócić to Zittau w miesiącach letnich aby przejść szlakiem fontann, których jest ponad 30.
Pierwsza część wycieczki: Relacja z wycieczki do Zittau - miasta Zasłon Wielkopostnych (foto)
Relacje spisała: Bogusia Pikulska
Zdjęcia robił: Janusz Baranowski
