Jesienią 2015 roku Nowa Filharmonia Łużycka, pod patronatem dyrektora muzycznego Andrea Sanguineti, poświęca się dziełu muzyki współczesnej, które mocno wykracza poza zwykłe ramy cyklu jego koncertów filharmonicznych: Symfonii Turangalîla Oliviera Messiaen.

fot. Nowa Filharmonia Łużycka

Symfonia Turangalîla

Oliviera Messiaen (1908-1992)

Symfonia na wielką orkiestrę, fortepian i fale Martenota

Miejsce: PGE Turów Arena Zgorzelec

Termin: sobota, 26 września 2015 r., godz. 19:30

Nicholas Rimmer, fortepian
Thomas Bloch, fale Martenota
GMD Andrea Sanguineti, dyrygent
Nowa Filharmonia Łużycka

Koncert odbywa się pod patronatem Burmistrza Miasta Zgorzelec i Nadburmistrza Miasta Görlitz.

BILETY:

60 zł - normalny

30 zł – ulgowy (emeryci renciści; os. niepełnosprawne; os. bezrobotne)

10 zł - szkolny (uczniowie; studenci)

!! BILETY GRUPOWE !!w specjalnej cenie (od 5 osób)po wcześniejszym uzgodnieniu z organizatorem: email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. ; tel.: 0048 880211452 lub 0049 (0)3581 661269

PRZEDSPRZEDAŻ BILETÓW:

www.abilet.pl

Centrum Sportowo-Rekreacyjne | ul. Maratońska 2, Zgorzelec
Miejski Dom Kultury | ul. Parkowa 1, Zgorzelec

WIĘCEJ INFORMACJI oraz REZERWACJA BILETÓW:

http://www.g-h-t.de/pl
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
tel.: 0048 880211452 lub 0049 (0)3581 661269

Na temat dzieła:

Jesienią 2015 roku Nowa Filharmonia Łużycka, pod patronatem dyrektora muzycznego Andrea Sanguineti, poświęca się dziełu muzyki współczesnej, które mocno wykracza poza zwykłe ramy cyklu jego koncertów filharmonicznych: Symfonii Turangalîla Oliviera Messiaen. W ten sposób orkiestra wnosi znaczący wkład do badań nad twórczością tego francuskiego kompozytora, który w 1940 roku przez dziewięć miesięcy, więziony był w obozie jeńców wojennych Stalag VIII A w byłym Görlitz-Moys (dzisiaj: Zgorzelec Ujazd).

Olivier Messiaen skomponował »Symfonię Turangalîla« na fortepian solo, fale Martenota i wielką orkiestrę na zlecenie Siergieja Koussevitzkyʻego dla Bostońskiej Orkiestry Symfonicznej, której premiera odbyła się 2 grudnia 1949 roku pod dyrekcją Leonarda Bernsteina. Dziesięcioczęściowa symfonia jest jednym z najbardziej znanych dzieł kompozytora, które po ponad 300 wykonaniach na stałe weszło do standardowego repertuaru dużych orkiestr. Muzycznie Messiaen oscyluje pomiędzy skrajnościami: słodkie dźwięki Hollywood trafiają na bruistyczną twardość. On pojawia się w tym wielkim dziele jako mistrz żonglujący rytmem, dźwiękiem i kolorem: muzyka ta jest bardzo bogata w przeróżne dźwięki: czasem przeplatają się spokojne, melodyjne pasaże z szybkimi, rytmicznymi; czasami język tonalny jest ubarwiony egzotyką zgodnie z orkiestrą balijską Gamelan; a czasami fortepian solowy imituje śpiew ptaków. Muzyka uzyskuje szczególny koloryt dzięki falom Martenota, które posiadają niesamowity zasięg – od delikatnego fortepianu do przenikających dźwięków syreny. Dzięki tym środkom udaje się Messiaenowi wyczarować fantazyjne Indie, pełne żywiołowej euforii i nieskrępowanej zmysłowości.

Nazwa „Turangalîla“ pochodzi z sanskrytu i została wybrana zarówno z powodu dźwięku jak i jego znaczenia. Obie połówki tego słowa przepełnione energią muzyki i fascynacji Messiaena czasem i rytmem połączone ze sobą oznaczają: „Turanga“ - „tempo“, podczas gdy „lîla“ oznacza „witalność, grę stworzenia, rytm i ruch“.

Tak, jak wszystkie jego dzieła również i to wyraźnie napisane w chaosie »Symfonia Turangalîla«, opiera się na racjonalnej zdyscyplinowanej pracy i stanowi przegląd innowacyjnych kompozycji technicznych, które Messiaen rozwinął i usystematyzował do połowy lat 40. Tutaj jest to przede wszystkim rytm, który całkowicie wykracza poza swoją tradycyjną funkcję, jako podpora sekwencji melodycznych i sam w sobie stawia w cieniu barbarzyńską siłę »Sacre du printemps«Strawińskiego.

Biografie artystów:

Nicholas Rimmer, fortepian

foto. Nicholas Rimmer

Nicholas Rimmer, fortepian

Pianista Nicholas Rimmer, urodzony w Anglii, jest znany i ceniony jako znakomity muzyk kameralny i akompaniator. Studiował grę na fortepianie w Wyższej Szkole w Hanowerze u Christophera Oakdena i muzykologię na Uniwersytecie w Cambridge. Rimmer dwukrotnie otrzymał nagrodę Niemieckiego Konkursu Muzycznego: w 2006 roku jako partner pianista i w 2010 roku z Leibniz Trio. Występował na renomowanych festiwalach, m.in. w Szlezwik-Holsztyn, Meklemburgia-Pomorze Przednie, Aldeburgh, Schwetzingen, Ludwigsburg oraz Lockenhaus i koncertował na scenach londyńskiej Wigmore Hall, Gasteig w Monachium, Tonhalle w Zurychu i Filharmonii Berlińskiej.

Thomas Bloch, fale Martenota

foto: Thomas Bloch

Thomas Bloch, fale Martenota

Specjalizujący się w rzadkich instrumentach muzyk Thomas Bloch studiował fale Martenota u Jeanne Loriod w Konserwatorium Paryskim, gdzie zdobył pierwszą nagrodę w klasie tego instrumentu. Sam do dzisiaj wykłada na tej uczelni, a oprócz tego jest profesorem muzykologii na Uniwersytecie w Strasburgu. Repertuar tego jednego z najbardziej popularnych światowych solistów obejmuje muzykę zarówno klasyczną i nowoczesną, od pieśni, rocka, opery, muzyki filmowej aż do baletu. Obecnie można usłyszeć wykonania tego wszechstronnego muzyka na ponad 100 różnych płytach.

Nowa Filharmonia Łużycka

Foto: Nowa Filharmonia Lużycka

Nowa Filharmonia Łużycka

Nowa Łużycka Filharmonia została utworzona 1 sierpnia 1996 roku z połączenia Łużyckiej Filharmonii z Filharmonią Görlitz. Nowa Filharmonia Łużycka wystawia w każdym sezonie siedem różnych programów koncertowo-symfonicznych, jednorazowo w pięciu miastach na terenie Łużyc i Dolnego Śląska, osiągając w ten sposób w każdej serii koncertów około 2.000 słuchaczy. Po zamknięciu Hali Miejskiej w Görlitz Nowa Filharmonia Łużycka występuje w teatrze w Görlitz (504 miejsca), w teatrze w Bautzen i teatrze w Zittau. Repertuar sięga od wielkich symfoników jak Mahler i Schostakowitsch przez Schumanna, Griega i Beethovena, aż do współczesnych kompozytorów i międzynarodowych projektów Crossover. Szczególną pozycją w dorobku orkiestry cieszy się muzyka kościelną i muzyka współczesna z XX i XXI wieku.

Andrea Sanguineti, dyrygent

foto: Andrea Sanguineti
Andrea Sanguineti, dyrygent

Po swoim debiucie na podium w Państwowej Orkiestrze Dolnej Saksonii w Hanowerze w 2008 roku, wielokrotnie obejmował kierownictwo muzyczne w różnych teatrach operowych w Niemczech nad wieloma nowymi produkcjami i wznowieniami. Jego szeroki repertuar obejmuje operetki takie jak »Im Weißen Rössl« (»The White Horse Inn«) czy też »Wesoła wdówka« jak i opery Rossiniego, Verdiego, Donizettiego i Pucciniego wywodzące się z jego ojczyzny, aż po niemieckie dramaty muzyczne, w tym m.in. »Tristan i Izolda« Wagnera. Andrea studiował fortepian i kompozycję w Konserwatorium w Genui i dyrygenturę na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Wiedniu oraz w Konserwatorium w Mediolanie »G. Verdi«. Tam otrzymał dyplom jako jeden z najmłodszych młodych talentów w wieku zaledwie 23 lat na wydziale dyrygentury orkiestrowej.

Messiaen i Zgorzelec:

Na południowo-wschodnim obrzeżu podwójnego miasta Görlitz-Zgorzelec znajduje się szczególne historyczne miejsce, które już dawno zostało zapomniane, jednak od kilku lat powraca do świadomości: dawny obóz jeńców wojennych Stalag VIII A. 120.000 więźniów wojennych z różnych krajów, takich jak Polska, Francja, Belgia, Wielka Brytania, Jugosławia i Związek Radziecki w latach 1939 - 1945 było zarejestrowanych w Stalagu VIII A, szacuje się, że 12.000 osób z nich go nie przeżyło. Wielu z jeńców było przydzielonych do obozów pracy, w ten sposób znacząco wpływając na wizerunek miasta Görlitz.

O tym, że muzyka łączy i pozwala załagodzić ból i cierpienie dowodzi Olivier Messiaen, który podczas pobytu w niewoli w Stalagu VIII A skomponował „Quatuor pour la fin du temps“ („Kwartet na koniec czasu”) i wraz z trzema innymi więźniami wykonał go po raz pierwszy 15 stycznia 1941 r. w baraku teatralnym obozu. Dziś kwartet jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej wykonywanych utworów muzycznych XX wieku. Fakt, że Messiaen skomponował go w bardzo prymitywnych warunkach jako więzień Stalagu VIII A, zwiększa prestiż tego utworu jeszcze bardziej.

W grudniu 2004 roku narodził się pomysł, aby w tym miejscu, które ma tak duże znaczenie dla wspólnej historii Europy, stworzyć Europejskie Centrum Edukacyjno-Kulturalne Zgorzelec-Görlitz MEETINGPOINT MUSIC MESSIAEN - dla dzieci, młodzieży, artystów i muzyków, a także wszystkich ludzi z Europejskiego Miasta, trójnarodowego regionu i Europy. Centrum nie spełnia roli jedynie miejsca pamięci, ale również platformy dla rozwoju i rozpowszechniania światowego zrozumienia działań artystycznych, stwarzając odwiedzającym miejsce na kreatywność. W dniu 15.01.2015 roku, po wielu latach starań, nowo wybudowane centrum zostało otwarte.

Ku pamięci wszystkich, którzy w obozie cierpieli żyli obawą, ale i nadzieją MEETINGPOINT MUSIC MESSIAEN zaprasza od 2008 roku corocznie na specjalny koncert. Każdego roku w dniu 15 stycznia, „Quatuor pour la fin du temps“ („Kwartet na koniec czasu”) wykonywany jest w historycznym miejscu jego powstania, przypominając w ten sposób o tym szczególnym wydarzeniu.

Premiera »Symfonii Turangalîla« stwarza okazję do konfrontacji z kolejnym ważnym dziełem Messiaena. Aby temu niezwykłemu dziełu zapewnić konieczną przestrzeń Nowa Filharmonia Łużycka Filharmonia przenosi się z teatru w Görlitz na scenę PGE Turów Arena w Zgorzelcu (2.500 miejsc).

Turangalila 

 

Podziel się ze znajomymi!

W celu zapewnienia jak najlepszych usług online, ta strona korzysta z plików cookies.

Jeśli korzystasz z naszej strony internetowej, wyrażasz zgodę na używanie naszych plików cookies.