Pokolorowane zdjęcia basenu w Bogatyni, które opublikowaliśmy w mediach społecznościowych rozbudziły sentymenty. postanowiliśmy przybliżyć historię nieistniejącej już budowli, która właśnie kończy 115 lat.
Pokolorowane zdjęcie z epoki
Basen po II wojnie jeszcze działał. Wielu bogatynian ma wspomnienia związane m.in. z nauką pływania przy obecnej ulicy Sportowej. Później popadł w zapomnienie, by ostatecznie być zasypanym około 2008 roku. 116 lat temu, powstanie kąpieliska było nie lada wydarzeniem.
W sierpniu 1908 roku w ówczesnej Reichenau rozpoczęto budowę basenu pływackiego, powietrznego i do opalania obok sali gimnastycznej przeznaczonej dla społeczności. Basen został zbudowany na zasadzie próbnej i po raz pierwszy 5 listopada tego samego roku został napełniony i 8 czerwca 1909 roku, w ramach rocznicowego prezentu od gminy Reichenau, basen został przekazany gminie w zarząd. Ma to na celu spełnienie pragnienia stworzenia publicznego basenu , które istniało w Reichenau od wielu lat - możemy przeczytać w publikacji "Księga jubileuszowa z okazji 50-lecia firmy CA Preibisch w Reichenau". Uroczystość otwarcia basenu odbyła się 20 czerwca 1909 i otrzymała nazwę "Basen pływacki, powietrzny i do opalania Preibischa", od nazwiska fundatora. Budowano go w latach 1908-1909. Basen miał długość 35 m i szerokość 12 m. W 1930 r. kompleks powiększono o basen dla dzieci i brodzik dla niepływających.
Woda potrzebna do kąpieli pochodzi z ujęcia Miedzianki Obere Mühle i dostarczana była z zakładowej elektrowni żeliwnym rurociągiem o długości 250 mi średnicy 100 mm. Aby mieć ciepłą wodę do płukania i prysznica oraz móc regulować temperaturę wody w nieckach w chłodne dni, ciepła woda była również dostarczana z tego samego miejsca drugą rurą. Aby opróżnić misę, w najgłębszym miejscu zainstalowany był zawór spustowy. Do normalnego przepływu wody służyło siedem otworów, które były zainstalowane w otaczających ścianach na wysokości poziomu wody i połączone ze śluzą, tak aby zanieczyszczenia zawsze mogły przedostać się na zewnątrz. Do przebierania przewidziano dwadzieścia zamykanych na klucz pojedynczych kabin i cztery duże otwarte sale oraz pomieszczenie o długości 8 m do namydlania. W łazience znajdowały się trzy prysznice oraz dwa wyloty ciepłej i zimnej wody.
Pomieszczenie ratownika zlokalizowane było przy głównym wejściu i służyło jednocześnie jako kasa. Istniała również możliwość przechowywania rowerów. Teren kompleksu kąpielowego zajmował powierzchnię 1800 m2 i pełnił funkcję strefy wypoczynkowej. W tym celu stworzono piękne trawniki, a część z nich zapewniono urozmaicenie i cień poprzez dzięki krzewom i drzewom. Do dyspozycji kąpiących się był sprzęt gimnastyczny i relaksacyjny.
